Wstęp
Posiadanie rodzica z zaburzeniem osobowości histrionicznej jest trudnym doświadczeniem. W rzeczywistości może mieć trwały i szkodliwy wpływ na zdrowie psychiczne dziecka. Zaburzenie uniemożliwia rodzicowi nadanie priorytetu potrzebom dziecka. Dodatkowo patologiczna osobowość rodzica kształtuje styl przywiązania dziecka, inteligencję emocjonalną i mechanizmy radzenia sobie. W tym artykule przyjrzymy się bliżej temu wpływowi i omówimy sposoby radzenia sobie z rodzicem z zaburzeniem osobowości histrionicznej.
Objawy rodzica z histrionicznym zaburzeniem osobowości
Histrioniczne zaburzenie osobowości charakteryzuje się bardzo unikalnym i specyficznym zestawem objawów opisanym w DSM 5. Sprawdź, czy Twój rodzic wykazuje następujące objawy. 
Nadmierna potrzeba uwagi
Jednym z charakterystycznych objawów osobowości histrionicznej jest potrzeba ciągłego bycia w centrum uwagi. Rodzic czuje się niekomfortowo i niepewnie, jeśli uwaga zwracana jest w stronę dzieci. Może się okazać, że robią lub mówią niewłaściwe rzeczy, aby zwrócić i utrzymać na sobie uwagę innych.
Prowokacyjne zachowanie i wygląd
Często uwagę zwraca się na daną osobę poprzez prowokacyjne zachowanie i wygląd. Rodzic może pojawiać się na wydarzeniach w niewłaściwym stroju, który przyciąga wzrok lub jest imponujący. Mogą także niewłaściwie flirtować z nauczycielami, trenerami lub innymi zainteresowanymi stronami dziecka.
Wysoka sugestywność
Rodzic z zaburzeniem osobowości histrionicznej ma tendencję do dużej sugestywności. Oznacza to, że może szybko zmienić zdanie na jakiś temat lub zbyt poważnie potraktować radę przypadkowej osoby. Nawet jeśli oznacza to poważne niedogodności dla członków rodziny, mogą nalegać na podjęcie działań w związku z tą sugestią.
Impresjonistyczna mowa
Może się zdarzyć, że rodzic z zaburzeniem osobowości histrionicznej będzie mówił w impresjonistyczny i niejasny sposób. Mogą wyrazić zdecydowaną opinię na jakiś temat bez pytania i bez żadnego uzasadnienia. Jako rodzice mogą nieumyślnie spowodować emocjonalne unieważnienie i zaniedbanie z powodu tej tendencji.
Przesadne emocje i mowa
Co więcej, rodzic z zaburzeniem osobowości histrionicznej ma skłonność do zmiennych i płytkich emocji. W jednej minucie mogą czuć się w określony sposób, a po kilku minutach wyrazić zupełnie odwrotną emocję. Co więcej, mogą również wyolbrzymiać swoje uczucia i wyrażać je intensywniej niż jest to stosowne. Przeczytaj więcej – Życie z histrionicznym zaburzeniem osobowości
Jak rozpoznać rodzica z histrionicznym zaburzeniem osobowości
Oto kilka sposobów, dzięki którym możesz rozpoznać rodzica z histrionicznym zaburzeniem osobowości. Po zapoznaniu się z objawami łatwiej będzie połączyć kropki.
Wzory Ubioru
Czy rodzic ma zwyczaj ubierania się niewłaściwie? Czy noszą ubrania o charakterze seksualnie prowokującym podczas okazji, gdy dzieci powinny być w centrum uwagi? Czy celowo starają się zwrócić na siebie uwagę ludzi swoim wyglądem? Jeśli tak, prawdopodobnie cierpi na zaburzenie osobowości histrionicznej.
Wzory wyrażania emocji
Zwróć uwagę, czy rodzic ma wzór wyrażania emocji w głośny i przesadny sposób. Czy z kretowisk robią góry? Czy szybko zmieniają wyraz twarzy, nie odczuwając głębi emocji? Jeśli zauważyłeś coś takiego, możesz rozważyć możliwość wystąpienia HPD.
Jakość relacji interpersonalnych
Na koniec możesz także zbadać jakość relacji rodzica z innymi ludźmi. Ogólnie rzecz biorąc, zaburzenie osobowości histrionicznej sprawia, że jednostka postrzega relacje jako głębsze, niż są w rzeczywistości. To sprawia, że są one podatne na manipulację w kontekście dużej sugestywności. Łatwo się też obrażają, jeśli ich postrzegany poziom więzi nie jest odwzajemniony.
Wpływ na dzieci, jeśli rodzic ma histrioniczne zaburzenie osobowości
Badacze wielokrotnie powtarzali w kilku publikacjach, że posiadanie rodzica z zaburzeniem osobowości histrionicznej odzwierciedla wszechobecną dysfunkcję. Problemy te manifestują się w różnych kontekstach sytuacyjnych i interpersonalnych, w tym w relacji rodzic–dziecko [1]. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w większości przeglądów literatury badających wpływ zaburzenia osobowości histrionicznej na rodzicielstwo. Większość wyników potwierdziła związek pomiędzy diagnozą zaburzenia osobowości, złymi interakcjami rodzic-dziecko i problematycznymi praktykami rodzicielskimi. [2] Więcej informacji na temat- histrionicznego zaburzenia osobowości
Jak radzić sobie z rodzicem z histrionicznym zaburzeniem osobowości
Teraz, gdy już zrozumieliśmy zaburzenie osobowości histrionicznej, porozmawiajmy o tym, jak sobie poradzić, jeśli cierpi na to Twój rodzic.
Nie bierz wszystkiego do siebie
Po pierwsze, ogromnie pomoże, jeśli powoli nauczysz się nie brać zachowania rodziców do siebie. Mogą działać na różne sposoby, wywołując u Ciebie różnego rodzaju nieprzyjemne emocje. Zamiast traktować ich wzorce zachowań jako wyzwalacze, spróbuj przypomnieć sobie, że Twój rodzic cierpi na chorobę psychiczną. To, że zajmują w Twoim życiu władzę, nie oznacza, że wszystko, co mówią lub robią, jest dobre. Zbuduj zdrowy dystans emocjonalny od ich wzorców.
Ustal jasne granice
Aby zachować ten emocjonalny dystans, musisz ustalić jasne granice. Jeśli jest coś, co Twój rodzic wielokrotnie robi, a co uważasz za niedopuszczalne, postaw się w swojej obronie. Dowiedz się, jak komunikować się asertywnie, w sposób stanowczy, ale nie agresywny. Możesz także śledzić naruszenia swoich granic z odpowiednimi konsekwencjami, aby Twój rodzic zarejestrował potrzebę zmiany.
Stwórz sieć wsparcia
Pamiętaj, że postępowania z rodzicem cierpiącym na zaburzenie osobowości histrionicznej nie można prowadzić w oderwaniu od innych. Potrzebujesz w swoim życiu wiarygodnych ludzi, którzy Cię utwierdzą i zapewnią Ci pewność. W końcu choroba Twoich rodziców prawdopodobnie uniemożliwiła im nauczenie Cię wiary w siebie i dbania o siebie. Kiedy zainwestujesz swoje zasoby w swoją podróż uzdrawiania, właściwi ludzie zaczną pojawiać się w Twoim życiu. Pozwól sobie na skorzystanie z ich pomocy i pielęgnowanie znaczących relacji. W rezultacie zbudujesz sieć wsparcia, która pomoże Ci sobie poradzić.
Uzyskaj profesjonalną pomoc
Na koniec zdecydowanie zaleca się zwrócenie się o profesjonalną pomoc, która poprowadzi Cię na drodze do poradzenia sobie. Terapia indywidualna jest doskonałym wyborem, ale możesz też spróbować przekonać rodzica do terapii rodzinnej. Może to pomóc całemu oddziałowi w domu stawić czoła wyzwaniom, jakie stwarza zaburzenie osobowości rodzica. Jeśli jednak nie jest to dla Ciebie opcja, nie odmawiaj sobie profesjonalnego wsparcia, którego potrzebujesz.
Wniosek
Nie ulega wątpliwości, że dorastanie z rodzicem cierpiącym na zaburzenie osobowości histrionicznej nie jest łatwe. Istnieje kilka problemów związanych z tym zaburzeniem osobowości, które wpływają na jakość rodzicielstwa. Nadmierna potrzeba uwagi rodziców, niewłaściwe zachowanie i zahamowanie emocjonalne prowadzą do długotrwałych problemów u dziecka. Na szczęście są rzeczy, które możesz zrobić, aby poradzić sobie z rodzicem cierpiącym na zaburzenie osobowości histrionicznej. Musisz nauczyć się nie brać wszystkiego do siebie, ustanawiać zdrowe granice, tworzyć sieć wsparcia i uzyskać profesjonalną pomoc. Porozmawiaj z naszymi ekspertami z United We Care, aby dowiedzieć się więcej!
Bibliografia
[1] Wilson, S. i Durbin, CE (2012). Objawy zaburzeń osobowości rodziców są powiązane z dysfunkcjonalnymi interakcjami rodzic-dziecko we wczesnym dzieciństwie: analiza modelowania wielopoziomowego. Zaburzenia osobowości: teoria, badania i leczenie, 3 (1), 55–65. https://doi.org/10.1037/a0024245 [2] Laulik, S., Chou, S., Browne, KD i Allam, J., 2013. Związek między zaburzeniami osobowości a zachowaniami rodzicielskimi: przegląd systematyczny. Agresja i gwałtowne zachowanie, 18(6), s. 644-655. [3] Kohlmeier, GM, 2019. Badanie wpływu postrzeganych cech rodzicielskich przez młodzież na rozwój zaburzeń osobowości typu borderline, narcystycznych i histrionicznych w oparciu o teorię biopsychospołeczną Millona (rozprawa doktorska, Adler University).
Unlock Exclusive Benefits with Subscription
- Premium Resources
- Thriving Community
- Unlimited Access
- Personalised Support
